Naar aanleiding van zijn unieke ontmoeting met Tom Waits heeft Jaap Boots (muzikant, schrijver en onze ambassadeur) zijn ervaring in een meeslepend rockgedicht gegoten. Om alvast in de stemming te komen voor het concert ‘Flip Noorman zingt Tom Waits’ van 30 november.
frans keek ons die eerste tekenles
aan of we net uit het ei kwamen
en dat was natuurlijk ook zo
maar ja
zijn rode haar stond alle kanten op
hij had een baard
droeg een versleten spijkerbroek
een leren vestje
en rookte zware shag
frans was dus kortom een ouwe hippie
en wist nergens van
want hip was oud en oud was kut
hadden wij net ontdekt
nieuw was koel
en dat wilden wij graag even zo houden
dus zaten wij in zijn klas met onze stranglers- en blondie-badges op
lekker punk te wezen
maar goed
als frans het zo graag wilde mocht hij natuurlijk
best een keer zijn muziek meenemen
en zo zaten we
een week later
kreunend
naar een plaat met hele zoete violen te luisteren
tot plots
een teder loeiende misthoorn heel mooi
somewhere
begon te zingen
een kennismaking die ik nooit vergeten ben
want dankzij frans ontstond er in mijn hoofd plaats
voor bukowksi, kerouac, the beats, jazz, lucebert
verdovende drugs en rode wijn
en vanaf dat moment verloor ik
tom waits
geen moment uit het oor
tot ik bijna 30 jaar later
oog in oog
met hem kwam te zitten
in een ouwe aftandse oesterbar
ten noorden van san francisco
ik had klompen voor hem meegenomen
dat vond hij prachtig
wow
now I can go clogging
tom droeg spijkergoed en zware laarzen
hij dronk koffie uit een grote kartonnen beker
het leek net of we elkaar al jaren kenden
vanonder zijn deukhoedje
keek hij me met zijn kleine ogen sluw aan
als ik aarzelend aan een volgende vraag begon
om die dan met schitterend meanderende metaforen te beantwoorden
well
I think
uhm
we are basically
just
monkeys with guns
het was hem echt
en hij stelde niet teleur
sommige helden zijn zo interessant
die kun je gerust ontmoeten
na een uur
zwaaide hij me uit
klompen onder zijn arm geklemd
onder een mooie oranje avondhemel
reed ik tussen glooiend gele heuvels
gloeiend van geluk
terug naar san francisco
en midden op de golden gate bridge
zag ik rechts de zon ondergaan boven de pacific
en links alcatraz in het laatste licht
en toen
dacht ik opeens terug aan mijn ouwe tekenleraar
frans dirkzwager
in dat duffe tekenlokaal van het petrus canisius college
in de lente van 1978
zonder wie dit alles nooit gebeurd zou zijn
en van pret sloeg ik met mijn vuist
op het stuur van mijn huurauto
en door het geopende raampje
schreeuwde ik keihard
FRANSIE!!!
naar de onmetelijke oceaan
‘Somewhere’ is afkomstig uit de bundel “BAMBALAM -30 Rockgedichten met illustraties van Erik Kriek”, uitgegeven door ConcertoBooks, Amsterdam (2022). Je kan het boek hier kopen.
© Jaap Boots 2022
