Er zijn van die historische concertavonden waar je bij had willen zijn.
Nirvana in Paradiso, Bob Marley in de Jaap Eden-hal, Coldplay in de bovenzaal van Paradiso, Aretha Franklin in het Concertgebouw, U2 in de Melkweg, het eerste concert van Lenny Kravitz in Paradiso, The Police in de Melkweg, Marvin Gaye in de Jaap Eden-hal, de Stones in Paradiso.
Schrijver dezes heeft deze concerten allemaal gemist (met uitzondering van de Stones, mazzelpik), maar de bluesgoden zij dank, afgelopen donderdag 23 maart was ik erbij, bij de bedwelmende, betoverende Club Kazoo-avond met Peace Frog en bluesheld Ralph de Jongh.
Als je alleen sfeerbeelden wil bekijken zie de foto’s onderaan. Foto’s zijn gemaakt door Rob Becker (zie zijn website voor meer werk). Of bekijk de compilatiefilm van de avond.
Peace Frog
De avond begon meteen al verrassend met de band Peace Frog van het 14-jarige (!) gitaartalent Wiel Holtman. Samen met zijn vader Jan Holtman en bassist Ralph Brink (voorheen Spo Dee O Dee) bracht Wiel met zijn virtuoze gitaarspel de stemming er al goed in bij de volle zaal.
Zie de aandacht maar te pakken met instrumentele nummers, dat is nog een flinke klus. Maar met speels gemak en overtuiging wist Wiel de aandacht volledig vast te houden. Na Wolfgang op de kickstart -avond van Club Kazoo zijn we wederom getuige geweest van een grote gitaarbelofte.
Setlist Peace Frog
- Mortimer’s Return
- Flight Of The Heart
- Diamonds For Nancy
- As Oceans Watch Over The Sea
- Flying Kites in China
- Michelle
- Arabic O
Ralph de Jongh
Een korte ombouwpauze voor de techniek en toen gebeurde het. Arie Verhaar nam plaats achter zijn drumstel, Nico Heilijgers pakte zijn bas en Tim Birkenholz zijn gitaar. Ralph de Jongh sprong als laatste het podium op, pakte een akoestische gitaar, ging op zijn knieën zitten, riep iets in de microfoon en drie uur later zaten en stonden we met z’n allen totaal overrompeld na te stuiteren van een onvergetelijke reis door het blues-hoofd van Ralph.
Was dat de Mississippi-rivier die we daar in de verte zagen schitteren? En was dat niet Mick Jagger in zijn beste jaren op de achtergrond? Stond daar niet de geest van Muddy Waters te genieten in een hoekje van de zaal? En waarom werd het opeens zo bedwelmend zompig warm in deze Tolhuis Juke Joint?
Elke avond met Ralph de Jongh is uniek. Er is namelijk geen setlist. Ralph pakt een van zijn gitaren, zet een nummer in en de rest van de band luistert 200 procent geconcentreerd en gaat vervolgens mee op een blues-reis zonder afgesproken eindstation of tussenstops. En wij in de zaal voelden die energie en konden niet anders dan aan boord stappen.
De ritme-sectie van Nico en Arie stuwde ons en de gitaristen voort in een oneindige groove. De gitaarsolo’s van Tim waren subtiel en extatisch tegelijk en mochten van ons tot diep in de nacht voortduren. En Ralph was een versmelting van Mick Jagger, Jimi Hendrix, Son House en Little Richard. Maar misschien doe ik hem daarmee nog te kort. Ralph de Jongh is Ralph de Jongh, een ongekende charismatische blues-god, die je totaal bedwelmd met zijn oerkracht en je na de eerste twee akkoorden al volledig bekeerd heeft tot de enige echte religie, de blues.
Zoals muziekjournalist Erwin Zuileman (Platomania) het prachtig omschreef:
‘Ralph moet je voelen, ondergaan, opvreten. Ralph zingt het zelf: “Let the light sound right through you”. Ik open mijn ziel en laat dat licht binnen, halle-fucking-lujah.’
We hopen met alle onze lichaamscellen dat Ralph en zijn vrienden volgend jaar hun blues-evangelie weer komen verkondigen in Club Kazoo. We zullen de poorten van het Tolhuis en onze ziel wijd open gooien. Amen.
Setlist Ralph de Jongh
geen
Reacties
Graag delen we nog een aantal reacties van de gelukkigen die bij het concert van Ralph de Jongh waren:
“Wat een avond! De ongelofelijk talentvolle viertienjarige gitarist van voorprogramma Peace Frog werd spontaan uitgenodigd om ook een paar nummers mee te spelen met Ralph. En dat was ongelofelijk to the max!”
– Nancy
“Een erg leuke avond gehad, met een verrassend goed jong talent in het voorprogramma: Wiel Holtman, 14 jaar! Erg leuk dat Ralph de Jongh deze jonge gitarist er voor een nummer bij vroeg. Een erg gezellige en goed verzorgde avond, inclusief een heerlijke fles bubbels!”
– Jeanette
“Het was alsof de deur openging en je de jaren zeventig binnenliep. De 14-jarige gitarist Wiel Holtman vond ik virtuoos. En het uitbundige optreden van Ralph de Jongh deed Mick Jagger even vergeten.”
– Nic
“Ik weet nog steeds niet zo goed wat me is overkomen die donderdagavond in het Tolhuis. Het enige wat zeker is, is dat mijn leven nu bestaat uit twee tijdperken: namelijk een voor en een na het optreden van Ralph de Jongh & band bij Club Kazoo. Een wereldschokkend rockende ervaring!”
– Baruch
“Wat een top-avond! Fijne, vuige bluesgitaren, gevolgd door goede gesprekken. Ralph de Jongh bewees dat goede muziek prima zonder verstaanbare songteksten kan, ha ha. Wat heerlijk eigen is zijn oerkracht. Maar ondertussen wel ruimte gevend aan zijn medemuzikanten. De solo’s van tim Birkenholz zijn een genot om naar te luisteren. De ervaren ritmesectie bestaande uit Nico Heilijgers en Arie Verhaar speelt soepel en strak. De bijdragen van saxofonist Arend Bouwmeester zijn altijd relevant. Het spelplezier spat ervan af! En daar krijgen wij als publiek natuurlijk nooit genoeg van. Heel veel zin in de volgende Club Kazoo-editie. Met deze succesformule gaat het naar mijn idee nog de grootste uitdaging worden om niet te snel ui het intieme jasje van het sfeervolle Tolhuis te groeien.”
– Arno
“Vanaf het eerste moment was het anders: vrij, los, rauw, ontspannen, vrolijk. Ik zat vooraan, genoot van het entertainment en de opzwepende muziek die langzaam bezit van je nam. Maar wat me misschien nog wel het meest beroerde, was de ‘extase’ interactie tussen de musici. En die beroerde mijn moeder van 78 (!) ook zo. Wat een geluk!”
– Natascha
“Vuige, dampende blues!! Lekker hoor!”
– Kees
“Wat een geweldige avond hebben we gehad met Ralph de Jongh en zijn vrienden. Had nog nooit van ze gehoord, maar niet normaal goede muziek. Supersfeertje bij Club Kazoo!”
– Gerdine
“Het was een mooie en heftige avond. En het hoogtepunt voor mijn was de gitarist Tim Birkenholz, die was fenomenaal. Prachtig om te zien. We kijken uit naar de volgende avond!”
– Hans
“Ralph sleepte je mee van de Delta tot Chicago. De blues van Ralph de Jong is bij vlagen een pijnlijke schreeuw van eenzaamheid. Een open gescheurde wond. Rauwer kan de blues niet klinken.”
– Henk
“Het was weer een hete avond in Club Kazoo met Ralph de Jongh en band. De vleugelspelers maakten indruk met topsolo’s op de heerlijk voortstuwende band. Gitarist Tim Birkenholz, wat een precisie in de rockhektiek! En kameleon-saxofonist Arend Bouwmeester, die we al kennen als een van de motors achter dit nieuwe, veelbelovende live-podium. Ralph de Jongh, de man in trance, vergeet je nooit meer als je hem een keer live hebt meegemaakt.”
– Jan
“Tjonge. Dit is een band die de Stones beter niet in hun voorprogramma kunnen zetten. Dan worden ze volledig weggeblazen. Likkenbaardendstemmensmerendrazendflistsend
snelvibrerendcoolcoolsissende….bluessss!”
– Sten
“Volledig van mijn sokken geblazen. Wat een performance! Ralph is een charismatische bandleider die alles geeft wat hij in huis heeft en elke seconde geloofwaardig is in wat hij doet. Tim is een waanzinnig virtuoze gitarist, onze Arend de onvolprezen saxofonist en wat een fijne strakke ritmesectie. Zo’n avond als deze vervult je met trots dat je lid bent van deze club.”
– Maarten